بسیاری از افراد به دندان های شیری اهمیت نمی دهند و در صورت خرابی یا افتادن آن ها اقدامی نمی کنند.باید بدانید که دندان های شیری نقش بسیار مهمی را در فک و دندان های دائمی آینده فرزند شما ایفا می کند . دندان های شیری در صورت افتادن و یا کشیدن زودتر از وقت اصلی ممکن است دندان های دیگر با جا به جا شدن در دهان آن فضای خالی دندان را پر کنند و آرایش و نظم دندان ها را به هم بزنند. روشی در دندان پزشکی وجود دارد که از این اتفاق جلوگیری کرده و دندان های فرزند شما را در جای خود حفظ می کند. فضای نگهدارنده نام دارد. در صورت استفاده نکردن از این درمان ممکن است سالیان بعد هزینه بالای دندان پزشکی برای به هم ریختگی دندان ها به وجود بیاید. ممکن است با افتادن دندان شیری دندان های دائمی در حفره ای که به وجود آمده در بیایند و در فضای اصلی خود قرار نگیرند. دندان پزشکان برای جلوگیری از این مشکل از فضای نگهدارنده استفاده می کنند. کورکان برای چکاب دندان های شیری و بررسی وضعیت فضای نگهدارنده مرتبا نزد دندان پزشک بروند.
فضاهای نگهدارنده به 4 دسته تقسیم می شوند که شامل اصلی، متحرک، یک طرفه و دو طرفه می باشند
یکی از پر کاربرد ترین فضاهای نگهدارنده است. یک لوپ و بند است که از یک سیم از جنس فولاد تشکلیم شده و در کنار دندان در فضای خالی ثابت می شود. نوع دیگری از فضای نگهدارنده ثابت وجود دارد به نام فضای نگهدارنده DISTAL SHOE که در زیر لثه ها قرار می گیرد و فضای خالی دندان را حفظ می کند. اگر برای مگه داشتن یک دندان آسیاب دندان آسیاب دیگری در نیامده باشد از فضا نگهدارنده های یک طرفه و دو طرفه استفاده می شود
این نوع فضا نگهدارنده شباهت زیادی به پلاک های نگهدارنده یا ریتینر دارد. یک پلاک دندان مصنوعی در فضای خالی دندان قرار داده می شود تا بتواند محل رشد را برای دندان های دائمی فراهم کند. این فضا نگه دارنده برای ناحیه های خاصی توصیه می شود ولی برای جا هایی مانند دندان ها آسیاب عقب که فشار زیادی دارند توصیه نمی شود. فضای نگهدارنده متحرک معمولا برای کودکانی که سن بیشتری دارند استفاده می شود تا مسئلیت پذیری بیشتری داشته باشند
فضای نگهدارنده یک طرفه و لوپ برای باز نگه داشتن فضا برای باز نگه داشتن فضای خالی دندان در یک سمت دهان قرار می گیرد. این فضای نگهدارنده توسط یک حلقه فلزی دور دندان گیر می کند و یک حلقه فلزی دیگر فضای مخصوص را حفظ می کند.
این روش بسیار روش پر کاربردی است و با باند هایی به دندان های آسیاب عقبی متصل شده و یک سیم به دو باند وصل شده و در زیر دندان های جلویی قرار می گیرد. این روش از دندان های زیادی محافظت کرده و از خم شدن دندان های جلویی به سمت داخل جلوگیری می کند
برای قرار دادن این فضا های نگهدارنده برای ابتدا دندان پرشک وضعیت دهانی و دندان های کوودک را بررسی کرده و سپس از دندان های او قالب گیری می کند و فضای سه بعدی گرفته شده از دهان کئرک به لابراتوار های دندان پشکی فرستاده شده تا فضای نگهدارنده متناسب با دهان کورک ساخته شود. پس از ساخته شدن فضای نکهدارنده توسط دندان پزشک با چسب های مخصوصی به دندان های کودک اتصال پیدا کرده و از جا به جایی دندان ها جلوگیری می کند. پس از نصب فضا نگهدارنده کودک باید با توجه به زمانی که توسط دندان پزشک تایین می شود به چکاسب های متعدد بپردازد تا وضعیت هان و دندان های وی کاملا بررسی و چک شود.
فضا نگهدارنده دندان های شیری باید مدتی طولانی قرار بگیرد تا دندان های دائمی کورک شروع به رشد کند. این فضا های نکهدارنده دائمی نیستند و پس از نشانه هایی از درامدن دندان های دائمی کودک توسط دندان پزشک از دهان خارج می شود